Alıntı: THGTR

Bir işlemcinin yapılandırması gayet basittir. Sistemin çalıştığı bir saat hızı vardır. Intel Pentium 4 Prescott'un saat hızı ise 200 MHz hızında çalışan Ön Yüz Veriyoluna (Front Side Bus - FSB) dayanır. Bu veriyolu saatin her turunda dört veri aktarımı yapabilir (quad-pumped). Böylece piyasada FSB800 olarak bilenen veriyolu hızı elde edilir.

Asıl işlemci hızı ise bunu bir kat sayıyla çarparak elde edilir. 200 MHz FSB'ye sahip ve 3.2 GHz hızında çalışan bir Pentium 4 540 işlemci x16 çarpanına sahiptir, bu gayet basit bir matematik hesabı.

Birkaç sene önceye kadar bir işlemciyi, sadece daha yüksek çarpanlarla çalıştırarak hızaşırtma yapabilirdiniz. Örneğin, 66 MHz FSB'ye sahip bir Pentium II 266 MHz işlemci, sadece x4.0'dan x4.5'e yükselterek çekirdek hızını 300 MHz olarak çalıştırabiliyordunuz. O zamanlarda teknik açıdan sorun çıkartan sadece birkaç model vardı.


Tabii bu durumun, kullanıcıların en hızlı işlemciyi almasını engellediğinin Intel'de farkındaydı çünkü orta sınıf bir işlemci de hızaşırtmaya tabi tutularak yüksek hızlarda çalıştırılabiliyordu. Sonuç olarak Intel, bu saat çarpanını daha önceden belirlenmiş bir değere üretim esnasında kilitleme kararı aldı.

Hızaşırtmak için ikinci bir yol ise FSB saat hızının arttırılmasıdır. Bu şekilde yapılan hızaşırtmalar (overclock) çarpanı arttırarak yapılanlardan daha fazla başarım sağlar çünkü bu sayede sadece işlemcinin hızı değil, FSB hızına bağlı olan, bellek denetleyicisi, depolama aygıtları denetleyicileri ve AGP/PCI saat hızları da artar. Bugünlerde, saat hızının artmasına hassas olan görüntü ve diğer genişleme kartlarının hızaşırtmaya engel oluşturmaması için, yongaseti ve anakart üreticileri AGP/PCI saat hızını FSB'den bağımsız üretmektedirler.